MOS, modulaire optische systemen lijken plotseling de rage te zijn voor reflex red dot pistoolvizieren. Dit is jammer voor mijn taak, aangezien alle wapenwinkels red dots hebben, maar geen montagebases.....omdat de MOS-systemen ze niet gebruiken. Die slede's zijn al machinaal bewerkt, geboord en voorzien van schroefdraad om de red dots te accepteren.
Ik kan een Glock-basis bestellen bij Amazon voor $15, zwart geanodiseerd aluminium, geboord en voorzien van schroefdraad voor enkele van de vizieren. Het probleem is...totdat je een vizier en basis hebt, kun je niet precies bedenken hoe je het het beste op een P22 kunt monteren, die natuurlijk absoluut geen vizieropties heeft. Dan is er nog de dunne zinkslede om mee te werken.
Wat ik zal moeten doen, is een basis van een of andere soort op de slede bevestigen. Ofwel er een op lijmen ofwel bevestigen met schroeven die door de slede en in het stalen sluitstuk steken. Dat is ook een beetje lastig totdat je een houder in handen hebt, zodat je de bestaande montagegaten kunt vermijden terwijl je de basis aanpast aan de P22. Optimaal zou lijm geweldig zijn....niet boren in de slede. Plaats de basis in een bed van cement, maak hem recht en laat hem uitharden.
Volgens dat concept heb ik een stuk P22-slede van 2" genomen en een stuk aluminium van 1"B x 1 1/2"L met JB Weld op de bovenkant gelijmd. Daarop heb ik drie nikkelstukken gelast met een totaal gewicht van 15 gram... hetzelfde als een lichte red dot. Morgen zal ik zien hoe stevig het is. Houdt het stand tegen herhaaldelijk hameren om een sluitende slede te simuleren? Totaal gewicht ca. 25 gram. 1 oz = 29 gram.
In een ander experiment heb ik verschillende gaten in een oud sluitstuk geboord en voorzien van schroefdraad op waarschijnlijk uitziende plekken. Het dikste gedeelte is 4,8 mm, er zit een vleugel aan één kant die 4,12 mm is en de andere kant is 2,4 mm dik. Eigenlijk lijkt het uit tests bij het aandraaien van de M3-schroeven... zelfs de dunne kant vrij sterk. Brother In Arms had gepost dat er voor een M3-schroef geen voordeel is als het materiaal dikker is dan 4,5 mm.
Om alles op één lijn te houden, moet het sluitstuk worden onderzocht op waarschijnlijke plekken. Vervolgens in de slede gemonteerd en op zijn plaats vergrendeld met de achterste rolpen. De onderkant van het sluitstuk kan dan helemaal doorgeboord worden, inclusief de slede. De gaten in het sluitstuk worden dan voorzien van schroefdraad, terwijl het gat door de slede iets wordt vergroot. Dit alles werkt goed genoeg en lijkt sterker te zijn dan nodig is om een montageplaat op zijn plaats te houden.
Het onbekende op dit moment is... waar de montagegaten voor het vizier op de basis zitten. Je kunt die locaties niet verstoren tijdens het bevestigen van de houder aan de slede/het sluitstuk. Aangezien ik op dit moment geen houder heb, heb ik een stuk aluminium platte staaf van 1" B x 1 3/4" L gemonteerd met behulp van twee handige plekken.... waarvan ik denk dat er één precies op de verkeerde plek zal zitten. Maar het is een oud stuk van een slede, dus het maakt niet uit. Het punt van al deze oefening. Wat is nog een gat in deze lelijke slede?
![Image]()
Een aantal locaties lenen zich voor boren en schroefdraad. Boor van onder naar boven. Deze vele machineschroeven zijn niet nodig. De tweede schroef van links komt op een slechte locatie te zitten met betrekking tot de voorgeboorde basishouders en zal waarschijnlijk naar voren moeten worden verplaatst naar een andere locatie.
![Image]()
Cirkelvormige vormmarkeringen op de onderkant van het sluitstuk helpen bij het lokaliseren van boorpunten.
![Image]()
Dit is een deel van een oude slede die is onderworpen aan verschillende tests in zuur om te zien hoe hij het zou houden. Ik ben vergeten waarom we het wilden weten. Zinklegering vs. aluminium???? Dus, geweldig stuk om mee te experimenteren. Het korte stuk heeft de met JB Weld gelijmde onderdelen en rust momenteel in een bankschroef. Het midden was al gevuld met JB voor een vorig project.
![Image]()
En hier is een aluminium plaat stevig aan de slede bevestigd. Uiteraard zijn verzonken schroeven vereist, die gelijk liggen met de bovenkant van de basis. Lowes had die, maar alleen in M4, wat iets te groot leek voor dit project.
Tijdens het aandraaien van de bovenplaat merkte ik dat het sluitstuk een kleine hoeveelheid omhoog wordt getrokken, dus ik zal de schroef aan de rechterkant naar voren verplaatsen en waar een rail is om de bovenkant te ondersteunen. Dit zou ook een stabielere montage moeten opleveren. De plaat hierboven is zo geplaatst dat deze niet stoort met het bestaande vizier. Als ik het vizier zou verliezen, zou de montageplaat/red dot verder naar achteren kunnen zitten. 1917
Ik kan een Glock-basis bestellen bij Amazon voor $15, zwart geanodiseerd aluminium, geboord en voorzien van schroefdraad voor enkele van de vizieren. Het probleem is...totdat je een vizier en basis hebt, kun je niet precies bedenken hoe je het het beste op een P22 kunt monteren, die natuurlijk absoluut geen vizieropties heeft. Dan is er nog de dunne zinkslede om mee te werken.
Wat ik zal moeten doen, is een basis van een of andere soort op de slede bevestigen. Ofwel er een op lijmen ofwel bevestigen met schroeven die door de slede en in het stalen sluitstuk steken. Dat is ook een beetje lastig totdat je een houder in handen hebt, zodat je de bestaande montagegaten kunt vermijden terwijl je de basis aanpast aan de P22. Optimaal zou lijm geweldig zijn....niet boren in de slede. Plaats de basis in een bed van cement, maak hem recht en laat hem uitharden.
Volgens dat concept heb ik een stuk P22-slede van 2" genomen en een stuk aluminium van 1"B x 1 1/2"L met JB Weld op de bovenkant gelijmd. Daarop heb ik drie nikkelstukken gelast met een totaal gewicht van 15 gram... hetzelfde als een lichte red dot. Morgen zal ik zien hoe stevig het is. Houdt het stand tegen herhaaldelijk hameren om een sluitende slede te simuleren? Totaal gewicht ca. 25 gram. 1 oz = 29 gram.
In een ander experiment heb ik verschillende gaten in een oud sluitstuk geboord en voorzien van schroefdraad op waarschijnlijk uitziende plekken. Het dikste gedeelte is 4,8 mm, er zit een vleugel aan één kant die 4,12 mm is en de andere kant is 2,4 mm dik. Eigenlijk lijkt het uit tests bij het aandraaien van de M3-schroeven... zelfs de dunne kant vrij sterk. Brother In Arms had gepost dat er voor een M3-schroef geen voordeel is als het materiaal dikker is dan 4,5 mm.
Om alles op één lijn te houden, moet het sluitstuk worden onderzocht op waarschijnlijke plekken. Vervolgens in de slede gemonteerd en op zijn plaats vergrendeld met de achterste rolpen. De onderkant van het sluitstuk kan dan helemaal doorgeboord worden, inclusief de slede. De gaten in het sluitstuk worden dan voorzien van schroefdraad, terwijl het gat door de slede iets wordt vergroot. Dit alles werkt goed genoeg en lijkt sterker te zijn dan nodig is om een montageplaat op zijn plaats te houden.
Het onbekende op dit moment is... waar de montagegaten voor het vizier op de basis zitten. Je kunt die locaties niet verstoren tijdens het bevestigen van de houder aan de slede/het sluitstuk. Aangezien ik op dit moment geen houder heb, heb ik een stuk aluminium platte staaf van 1" B x 1 3/4" L gemonteerd met behulp van twee handige plekken.... waarvan ik denk dat er één precies op de verkeerde plek zal zitten. Maar het is een oud stuk van een slede, dus het maakt niet uit. Het punt van al deze oefening. Wat is nog een gat in deze lelijke slede?
Een aantal locaties lenen zich voor boren en schroefdraad. Boor van onder naar boven. Deze vele machineschroeven zijn niet nodig. De tweede schroef van links komt op een slechte locatie te zitten met betrekking tot de voorgeboorde basishouders en zal waarschijnlijk naar voren moeten worden verplaatst naar een andere locatie.
Cirkelvormige vormmarkeringen op de onderkant van het sluitstuk helpen bij het lokaliseren van boorpunten.
Dit is een deel van een oude slede die is onderworpen aan verschillende tests in zuur om te zien hoe hij het zou houden. Ik ben vergeten waarom we het wilden weten. Zinklegering vs. aluminium???? Dus, geweldig stuk om mee te experimenteren. Het korte stuk heeft de met JB Weld gelijmde onderdelen en rust momenteel in een bankschroef. Het midden was al gevuld met JB voor een vorig project.
En hier is een aluminium plaat stevig aan de slede bevestigd. Uiteraard zijn verzonken schroeven vereist, die gelijk liggen met de bovenkant van de basis. Lowes had die, maar alleen in M4, wat iets te groot leek voor dit project.
Tijdens het aandraaien van de bovenplaat merkte ik dat het sluitstuk een kleine hoeveelheid omhoog wordt getrokken, dus ik zal de schroef aan de rechterkant naar voren verplaatsen en waar een rail is om de bovenkant te ondersteunen. Dit zou ook een stabielere montage moeten opleveren. De plaat hierboven is zo geplaatst dat deze niet stoort met het bestaande vizier. Als ik het vizier zou verliezen, zou de montageplaat/red dot verder naar achteren kunnen zitten. 1917
Maar hey, dit project klinkt als iets dat ik misschien zou doen als ik een P22 had.
